این هم از کتاب‌هایی که اخیرا خوندم😄
البته دو میلیارد ساله میخوام درموردش بنویسم اما نمیدونم چرا نمینویسم😓
محمد بهمن بیگی، نویسنده این کتابها در اصل از عشایر بوده و بعدا رئیس مدارس عشایری استان فارس شده...
این کتابها هم چندین تا از خاطرات باحالش هستن که با قلم خاص نویسنده باحال تر تر هم شدن!
یعنی ارزش خوندن رو دارن!
و اگر به کتاب‌های نگارش تون هم توجه کرده باشید به عنوان متن‌های نمونه یا همینجوری توی درس‌ها زیاد از این کتابا استفاده کردن😃
در مورد اسم کتابها:
اگر قره‌آقاج نبود💞 قره‌آقاج اسم یه رودخونه بزرگ توی استان فارسه...
بخارای من ایل من💞 یادتونه رودکی یه شعر داره که میگه: بوی جوی مولیان اید همی... یاد یار مهربان اید همی....؟
و معروفه که میگن این شعرو توی یکی از سفر‌ها برای امیر نصر سامانی گفته که حال و هوای وطن و جوی مولیان بکنه و برگرده خونه و حالا خونشون کجاس؟ بخارا! بخارا وطنی بود که بهش عشق میورزید...
و حالا بخارای من! ایل من!
پی نوشت:
تا قبل از اینکه بخوام این متنو بنویسم کللللیی عکس از قره‌آقاج داشتم😓 الان با خودم گفتم چندتاشو براتون بذارم ادامه مطلب... رفتم گالری، یادم اومد همین چندوقت پیش همه عکسا رو ریختم توی کامپیوتر و الان هیچی ازش ندارم😓
ولی ایشالا بعدا براتون میذارم😄
از عوارض خواندن فلسفهـــــ ://